کد مطلب:289373 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:137
عثمان بن سعید
«ابو عمر، عثمان بن سعید اسدی عمروی (عمری)» از یاران و شاگردان مورد وثوق امام هادی علیه السّلام و امام حسن عسكری علیه السّلام بود. او را «سمّان» و «زیّات» یعنی «روغن فروش» هم می گفتند. این شغل بخاطر بعضی از مصالح و تقیّه و اختفاء امر نیابت بود. شیعیان اموالی را كه برای امام حسن عسكری علیه السّلام می آوردند و به او تسلیم می كردند،او آنها را در داخل خیك روغن می گذاشت و به خدمت آن بزرگوار می فرستاد.امام حسن عسكری علیه السّلام چون نام طولانی او را شنید، فرمودند: «كنیه (ابن عثمان) و (ابو عمرو) در یك مرد جمع نمی شود» و لذا دستور داد كه كنیه او را كه «ابو عمرو» باشد بر هم بزنند و وی را «عمری» نامیدند. («بحار الانوار»، ج 51، ص 344)
پس از در گذشت امام حسن عسكری علیه السّلام، «عثمان بن سعید» امام را غسل داد و كفن كرد و حنوط نمود و به خاك سپرد. (همان مدرك، ص 346)
در این زمان كه امر غیبت صغری هم آغاز گردید، «عثمان بن سعید» از سوی حضرت مهدی (عج) به عنوان نخستین نائب خاصّ آن حضرت، منصوب گشت و واسطه میان امام و شیعیان شد. رحلت او را بعد از سال 260 ه.ق ذكر كرده اند. هنگامی كه وی در گذشت، جسدش را در جانب غربی بغداد در «شارع المیدان)، كه نزدیك دروازه قبلی قرار داشت، به خاك سپردند و قبر در خود قبله مسجد است. («آخرین امید»، ص 80)
پس از در گذشت امام حسن عسكری علیه السّلام، «عثمان بن سعید» امام را غسل داد و كفن كرد و حنوط نمود و به خاك سپرد. (همان مدرك، ص 346)
در این زمان كه امر غیبت صغری هم آغاز گردید، «عثمان بن سعید» از سوی حضرت مهدی (عج) به عنوان نخستین نائب خاصّ آن حضرت، منصوب گشت و واسطه میان امام و شیعیان شد. رحلت او را بعد از سال 260 ه.ق ذكر كرده اند. هنگامی كه وی در گذشت، جسدش را در جانب غربی بغداد در «شارع المیدان)، كه نزدیك دروازه قبلی قرار داشت، به خاك سپردند و قبر در خود قبله مسجد است. («آخرین امید»، ص 80)